1. خانه
  2. احکام
پرسمان احکام

آیا شب عرفه، از شب‌های احیا بوده و بیدار بودن و عبادت در آن سفارش شده است؟

آیا شب عرفه، از شب‌های احیا بوده و بیدار بودن و عبادت در آن سفارش شده است؟
پرسش
آیا احیا در شب عرفه وارد شده است؟
پاسخ اجمالی
با جست‌وجوی انجام شده، به روایتی برخورد نکردیم که شب ‌زنده‌داری کامل شب عرفه را - مانند شب‌های احیای ماه رمضان - سفارش کرده باشد، اما روایاتی وجود دارد که شب عرفه را شب مناجات و عبادت معرفی کرده ‌است:
1. پیامبر اسلام(ص): همانا دعا در شب عرفه مستجاب است. هر کس این شب را به عبادت سپری نماید و آن‌را زنده بدارد، ثواب 170سال عبادت برای او می‌نویسند و این شب، شب مناجات و استجابت دعا و رسیدن به خواسته‌ها است و کسی که در این شب توبه نماید، خداوند توبه او را قبول خواهد نمود.[1]
2. امام سجاد(ع): وقتی شامگاه عرفه فرا مى‏رسد، خداوند گروهى از فرشتگان خود را به آسمان زمین فرو مى‏فرستد و به آنان مى‏فرماید: به این بندگان من بنگرید که خاک آلوده و ژولیده پیش من آمده‏اند. پیامبرى به سوى ایشان فرستادم که او را تصدیق کردند، سپس رو به سوی من کرده و دست به دعا برداشته و خواسته‌هایشان را از من می‌خواهند. شاهد باشید که سزاوار است امروز پاسخشان را بدهم.[2]
اعمال مستحب در شب عرفه
با وجود این‌که در این شب هر دعایی را می‌توان خواند؛ اما به برخی از اعمال مستحب در این شب سفارش شده است:
1. حضرت پیامبر(ص) فرمودند: «کسی که سوره توحید را در شب عرفه هزار بار بخواند، خداوند به او هر چیزی را که بخواهد عطا می‌کند».[3]
2. و نیز فرمودند: «اگر بنده‌ای این دعا را در شب عرفه بخواند، آن‌چیزی که از خدا بخواهد، به او عطا می‌شود: «سُبْحَانَ مَنْ فِی السَّمَاءِ عَرْشُهُ سُبْحَانَ الَّذِی فِی الْأَرْضِ سَطْوَتُهُ سُبْحَانَ الَّذِی فِی الْبَحْرِ سَبِیلُهُ سُبْحَانَ الَّذِی فِی النَّارِ سُلْطَانُهُ سُبْحَانَ الَّذِی فِی الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ سُبْحَانَ الَّذِی فِی الْقُبُورِ قَضَاؤُهُ سُبْحَانَ الَّذِی فِی الْهَوَاءِ أَمْرُهُ سُبْحَانَ الَّذِی رَفَعَ السَّمَاءَ سُبْحَانَ الَّذِی وَضَعَ الْأَرْضَ سُبْحَانَ مَنْ لَا مَنْجَى مِنْهُ إِلَّا إِلَیهِ».[4]
3. و نیز به خواندن این دعا برای بخشیده شدن در شب عرفه سفارش کرده‌اند: «اللَّهُمَّ یا شَاهِدَ کلِّ نَجْوَى وَ مَوْضِعَ کلِّ شَکوَى وَ عَالِمَ کلِّ خَفِیةٍ ...».[5]
4. از امام باقر(ع) نقل است: کسی که شب عرفه امام حسین(ع) را در کربلا زیارت کند و در کربلا اقامت کند و یا هر کس شب عرفه را در کربلا اقامت کند و به عبادت مشغول شود؛ تا زمانی که به وطن خود برگردد، خداوند او را از بدی‌های آن سال حفظ خواهد نمود‏».[6]
5. امام صادق(ع) فرمود: مستحبّ است براى شخص که در شب عرفه با آزاد کردن بنده و دادن صدقه به پروردگار خود تقرّب جوید».[7]
 
 
[1]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ج 1، ص 325، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، 1415ق.
[2]. فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج 2، ص 360، قم، رضی، چاپ اول، 1375ش.
[3]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 89، ص 356، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، چاپ اول، 1410ق.
[4]. الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ‏1 ، ص 329- 330.
[5]. همان، ص 325.
[6]. همان، ص 330.
[7]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 6، ص 180، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

اگر شخصی یادش رفته که بدهکار است، آیا واجب است که او را از این بدهکاری مطلع کنیم؟

سلام. آیا اگر کسی به دیگری مدیون باشد، ولی خودش نداند، واجب است که او را آگاه کنیم؟
 

ادای دین واجب است و یادآوری و مطلع ساختن مدیون نسبت به آن، اگر مفسده‌ای در پی نداشته باشد، کاری پسندیده است، ولی به عنوان یکی از واجبات شرعی نیست.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

موارد مختلف است؛ اگر طلبکار بخواهد بدهکارِ خودش را یادآوری نماید، مانعی ندارد، و لکن نسبت به دیگری واجب نمی‌باشد.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

خیر واجب نیست.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

واجب نیست ولی کار پسندیده‌ای است.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

خیر واجب نیست.

لینک به سایت استفتائات

 

 

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.

چراخدایی که همه جا مارا می بیند برای نماز خواندن چادر سر کنیم؟

چراخدایی که همه جا مارا می بیند برای نماز خواندن چادر سر کنیم

با توجه به اینکه خداوند متعال علیم و حکیم است، پس یکایک احکام حکمت خاصى دارد ولکن پى بردن به آن اسرار براى ما هم میسر نیست و هم چندان مفید نیست چه اینکه با علم محدود ما از نیازها، استعدادها و نیز راه رفع نیازهاى واقعى و شکوفا کردن استعدادها به نحو صحیح و بدون مخاطرات جسمى و روحى، مادى و معنوى، چگونه مى توان چنین ادعایى نمود. علاوه بر اینکه اساس در این احکام فراخوان بشر به تعبد و اظهار بندگى در مقابل حضرت پروردگار است. البته چه بسا ممکن است آگاهى به این اسرار و حکمت ها حداقل در بعضى افراد موجب تقویت انگیزه آنها در پیروى از آن دستورات شود به همین جهت در صدد کنکاش از اسرار و حکمت هاى احکام مى کنند. به هر صورت حجاب و پوشش بانوان در نماز، حکمت ،علل و فلسفه هاى متعددى دارد؛ از جمله:الف. این خود نوعى تمرین مستمر و روزانه براى حفظ حجاب مى باشد و یکى از عواملى است که در پاس داشت دائمى پوشش اسلامى زن و جلوگیرى از آسیب پذیرى آن، نقش مهمى ایفا مى کند. ب. وجود پوششى یک پارچه براى تمام بدن و داشتن پوششى مخصوص براى نماز، توجه و حضور قلب انسان را بیشتر مى کند و از التفات ذهن به تجملات و چیزهاى رنگارنگ مى کاهد و ارزش نماز را صد چندان مى کند.
ج. داشتن پوشش کامل در پیشگاه خداوند، نوعى ادب و احترام به ساحت قدس ربوبى است. ازاین رو براى مرد نیز در بر داشتن عبا و پوشاندن سر در نماز، مستحب است و همین ادب حضور در پیشگاه الهى زمینه ساز حضور معنوى و بار یافتن به محضر حق مى شود. افزون بر آن، حکم پوشش در نماز، با حفظ حجاب در برابر نامحرم تفاوت هایى دارد و با آن قابل مقایسه نیست؛ مثلاً پوشاندن روى پا در برابر نامحرم واجب است؛ ولى در نماز - بدون حضور نامحرم - واجب نیست
البته توجه داشته باشیم ان چه ذکر شد یکی از حکمت های پوشش زن درنماز است زیرا با توجه به اینکه خداوند متعال علیم و حکیم است، پس یکایک احکام حکمت خاصى دارد ولکن پى بردن به آن اسرار براى ما هم میسر نیست و هم چندان مفید نیست چه اینکه با علم محدود ما از نیازها، استعدادها و نیز راه رفع نیازهاى واقعى و شکوفا کردن استعدادها به نحو صحیح و بدون مخاطرات جسمى و روحى، مادى و معنوى، چگونه مى توان چنین ادعایى نمود. علاوه بر اینکه اساس در این احکام فراخوان بشر به تعبد و اظهار بندگى در مقابل حضرت پروردگار است. البته چه بسا ممکن است آگاهى به این اسرار و حکمت ها حداقل در بعضى افراد موجب تقویت انگیزه آنها در پیروى از آن دستورات شود به همین جهت در صدد کنکاش از اسرار و حکمت هاى احکام مى کنند.
 
منبع : پرسمان

سلام اگر لاک ناخن زده باشیم بعد پاک کنیم وضو بگیریم ولی بعد نماز بفهمیم که گوشه های ناخن مقداری لاک مونده آیا وضو یا غسل و نماز اشتباه بوده؟

سلام اگر لاک ناخن زده باشیم بعد پاک کنیم وضو بگیریم ولی بعد نماز بفهمیم که گوشه های ناخن مقداری لاک مونده آیا وضو یا غسل و نماز اشتباه بوده؟

بله اگر یقین دارید که لاک از قبل روی ناخن دست باقی مانده است باید وضو خود را بعد از برطرف کردن مانع تجدید کنید و غسل را تکمیل یا تجدید کنید و نمازهایی که با وضو یا غسل قبلی خوانده اید را اعاده کنید.
 
منبع: پرسمان

در پایان نمازاگر نماز تمام میشود چرا سلام میدهیم

در پایان نماز اگر نماز تمام میشود چرا سلام میدهیم؟

پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز.بایدعرض کرد: برای چرایی سلام در پایان نماز، در روایات و در بیان بزرگان دین و عارفان و سالکان قرب الهی، اسرار و توجیهات زیادی در سطوح مختلف ذکر شده است. همانطوریکه مستحضریدنماز نمادی از کیفیت حضور در عرصه قیامت است هر ذکری از تکبیره الاحرام تا سلام و هر فعلی از قیام و رکوع و سجده ها تا نشستن برای تشهد و سلام بازگو کننده حقیقتی است .در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است:مَعْنَى السَّلَامِ فِی دُبُرِ کُلِّ صَلَاةٍ الْأَمَانُ أَیْ مَنْ أَدَّى أَمْرَ اللَّهِ وَ سُنَّةَ نَبِیِّهِ خَالِصاً لِلَّهِ خَاشِعاً فِیهِ فَلَهُ الْأَمَانُ مِنْ بَلَاءِ الدُّنْیَا وَ بَرَاءَةٌ مِنْ عَذَابِ الْآخِرَةِ وَ السَّلَامُ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ تَعَالَى أَوْدَعَهُ خَلْقَهُ لِیَسْتَعْمِلُوا مَعْنَاهُ فِی الْمُعَامَلَاتِ وَ الْأَمَانَاتِ وَ الْإِنْصَافَاتِ وَ تَصْدِیقُ مُصَاحَبَتِهِمْ فِیمَا بَیْنَهُمْ وَ صِحَّةُ مُعَاشَرَتِهِمْ فَإِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَضَعَ السَّلَامَ مَوْضِعَهُ وَ تُؤَدِّیَ مَعْنَاهُ فَاتَّقِ اللَّهَ وَ لْیَسْلَمْ مِنْکَ دِینُکَ وَ قَلْبُکَ وَ عَقْلُکَ وَ لَا تُدَنِّسْهَا بِظُلْمَةِ الْمَعَاصِی وَ لْتَسْلَمْ حَفَظَتُکَ أَلَّا تُبْرِمَهُمْ وَ تُمِلَّهُمْ وَ تُوحِشَهُمْ مِنْکَ بِسُوءِ مُعَامَلَتِکَ مَعَهُمْ ثُمَّ صَدِیقُکَ ثُمَّ عَدُوُّکَ فَإِنَّ مَنْ لَمْ یَسْلَمْ مِنْهُ مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَیْهِ فَالْأَبْعَدُ أَوْلَى وَ مَنْ لَمْ یَضَعِ السَّلَامَ مَوَاضِعَهُ هَذِهِ فَلَا سِلْمَ وَ لَا سَلَامَ وَ کَانَ کَاذِباً فِی سَلَامِهِ وَ إِنْ أَفْشَاهُ فِی الْخَلْقِ وَ اعْلَمْ أَنَّ الْخَلْقَ بَیْنَ فِتَنٍ وَ مِحَنٍ فِی الدُّنْیَا إِمَّا مُبْتَلًى بِالنِّعْمَةِ لِیَظْهَرَ شُکْرُهُ وَ إِمَّا مُبْتَلًى بِالشِّدَّةِ لِیَظْهَرَ صَبْرُهُ وَ الْکَرَامَةُ فِی طَاعَتِهِ وَ الْهَوَانُ فِی مَعْصِیَتِهِ وَ لَا سَبِیلَ إِلَى رِضْوَانِهِ إِلَّا بِفَضْلِهِ وَ لَا وَسِیلَةَ إِلَى طَاعَتِهِ إِلَّا بِتَوْفِیقِهِ وَ لَا شَفِیعَ إِلَیْهِ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ رَحْمَتِهِ؛
حضرت می فرماید.سلام در پایان هر نمازی به معنای امان است ،یعنی کسی که امر خدا و سنت پیغمبرش را به جا آورد و دلش از او در خشوع باشد و خود را تسلیم سنت و امر و نهی حضرت نماید، از بلاهای دنیا -یعنی از وسوسه‌های شیطان و تصرفات او- و در آخرت نیز از عذاب جهنم در امان خواهد بود.
بعد حضرت به یکی از اسرار سلام اشاره می‌کنند و می‌فرمایند:سلام یکی از نام های خدای تعالی و یکی از اسماء الله است که خداوند آن را در میان خلق خود به امانت سپرده است تا بنده بیدار و هشیار خدا این اسم را در تمام معاملات، امانت‌ها، معاشرت‌ها و گفتگو‌ها، گواهی ها و شهادت‌دادن‌ها، به کار بندند . آن را ملاک صحت معاشرت‌ها و هم صحبت شدن‌های خود با دیگران قرار دهند.
سپس حضرت به راه های به معنای حقیقی سلام و راه به دست آوردن سلامت از وسوسه‌های شیطان و شرط در امان ماندن از عذاب آخرت اشاره می‌کند و می‌فرماید: هر گاه بخواهی سلام را در جای خودش قرار دهی و معنایش را ادا کنی، باید «تقوا » پیشه سازی. با پرهیزگاری بتوانید دین و دل و عقلت را سالم نگه دارید، آن سه را با ظلمت و تاریکی گناه آلوه و خرابش نکنید.
با رعایت تقوا، نگهبانان تو -یعنی دو فرشته رقیب و عتید که کارهای خوب و بد هر انسان را می‌نویسند-. از تو به سلامت و راحتی به سر ببرند. آنان را با بد رفتاری‌های خود ناراحت و ملول و وحشت زده نکنی. هم چنین دوستان تو از دست تو در امان باشند، حتی با دشمنان بر خلاف عدالت رفتار نکنید.
همانا کسی که نزدیک ترین افراد از او به سلامت نماند ،به طریق اولی دورترین افراد از او به سلامت نخواهد ماند.
کسی که سلام را این گونه ندهد و به لوازم آن پایبند نباشد، سلام و تسلیم وی چیزی جز لقلقه زبان نیست.
بنابراین سلام پایان نماز، پیام ویژه‌ای دارد.(۱و۲(
جهت آگاهی بیشتر به منابع زیر رجوع کنید.۱-پرواز در ملکوت- سید احمد مهری، ج ۲، - مشتمل بر آداب الصلاه امام خمینی .
علم اخلاق اسلامی، ، ترجمه جامع السعادات - ملا مهدی نراقی.
____________________
۱- معراج السعاده، ص ۶۸۱-۲
۲ -، بحارالانوار ، ج۸۲، ص۳۰۷
 
 
منبع : پرسمان

سلام با توجه به اینکه از لحاظ بهداشتی در ایام کرونا فاصله افراد حداقل یک ونیم متر باید باشد آیا در نماز جماعت مامومین از هر طرف و همچنین امام جماعت با آن ها این فاصله را می توانند داشته باشند؟

سلام با توجه به اینکه از لحاظ بهداشتی در ایام کرونا فاصله افراد حداقل یک ونیم متر باید باشد آیا در نماز جماعت مامومین از هر طرف و همچنین امام جماعت با آن ها این فاصله را می توانند داشته باشند؟

فاصله یک متر را بین دونفر در یک صف می توانید رعایت کنید و بیشتر نشود و از محل مهر شما تا جای ایستادن صف جلو هم یک متر اشکال ندارد .
 
منبع: پرسمان

آیا تخلف از قوانین حتی در موارد جزیی حرام شرعی است؟

آیا تخلف از قوانین حتی در موارد جزیی حرام شرعی است؟

 

پرسش

سلام علیکم؛ آیا هر گونه عملی که خلاف مقررات باشد حرام است؟ مثلاً قانون می‌گوید راننده، نباید از خط سفید وسط خیابان تجاوز کند، حال اگر در ساعتی که هیچکس در خیابان نباشد و مخل نظم و بر ضرر کسی نیست، فردی از روی عمد، مختصری از این خط تجاوز کند، مرتکب حرام شده و باید توبه کند؟

پاسخ اجمالی

تخلف از قوانین و مقررات جایز نیست و گناه محسوب می‌شود، مگر در مواردی که خود قانون‌گذار یا مسئولان مربوطه مسامحه کرده و عملاً آن قانون را قانونی نمی‌دانند که نباید به هیچ وجه از آن تخطی کرد.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

به طور کلی رعایت قوانین و مقررات لازم و تخلف از آن جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

مخالفت قانون فى حد ذاته حرام نیست، ولى حضرت آیة الله آن را اجازه نمى‌دهند، مگر در حدودى که دولت و مسؤولان مربوطه عملاً مسامحه مى‌کنند.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

در فرض سؤال، اگر خود قانون‌گذار، منع نکرده باشد، مانعی ندارد، در غیر این صورت بنابر احتیاط رعایت شود.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

بطور کلی مقررات دولتی که مخالفتی با شرع ندارد، تخلف از آن جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

باید مقررات راهنمایی را رعایت نماید.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

تخلف از قوانین نظام اسلامی شرعاً جائز نیست.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

رعایت قوانین و مقررات الزامی جمهوری اسلامی ایران شرعاً واجب است. بنابراین در فرض سؤال، فرد مرتکب معصیت شده است و باید توبه کند و توبه در این موارد یعنی اولاً تصمیم بگیرد که دیگر مرتکب آن خلاف نشود و ثانیاً ضرر یا خسارات احتمالی ناشی از رعایت نکردنش را جبران کند

در چه مواردی جایز است نماز را بشکنیم؟

در چه مواردی جایز است نماز را بشکنیم؟

پرسش

در چه مواردی جایز است نماز را بشکنیم؟

پاسخ اجمالی

رها کردن نمازِ واجب(شکستن نماز) حرام است؛[1] اما در حال ناچارى یا براى هر غرض دینى یا دنیوى که مورد اهتمام نمازگزار است مانعى ندارد. مانند این موارد:
1. حفظ جان خود یا دیگرى
2. حفظ مال مهمّى از خود یا دیگرى
3. جلوگیرى از ضرر مالى و بدنى[2]
4. همچنین، شکستن نماز براى پرداخت بدهى مردم با این شرایط اشکال ندارد:
الف. طلبکار، در طلب خود تعجیل داشته باشد، و نمازگزار در بین نماز نتواند بدون شکستن نماز، دین خود را پرداخت کند.
ب. وقت نماز تنگ نیست؛ یعنى می‌تواند پس از پرداخت بدهى، نماز را در وقتِ آن بخواند.[3]
لازم به تذکر است که شکستن نمازهای مستحبی از روی اختیار اشکالی ندارد.[4]

 

[1]. آیات عظام خوئى، تبریزى، سیستانى، مکارم شیرازی: (بنا بر احتیاط ...)؛ امام خمینى، توضیح المسائل (محشّٰى)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج ‌1، ص 631، م 1159، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ هشتم، 1424ق.

[2]. مکارم شیرازى، ناصر، رساله احکام براى جوانان، ص 78، م 267، انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب(ع)، قم، چاپ پانزدهم، 1428ق.

[3]. فاضل لنکرانى، محمد، احکام جوانان، ص 119، م  278، انتشارات امیر قلم، قم، چاپ سى و پنجم، 1427ق؛ صافى گلپایگانى، لطف الله، احکام نوجوانان، ص 100، م 266، نشر راسخون، قم، چاپ پانزدهم، 1424ق.

[4]. ر.ک: توضیح المسائل (محشّٰى)، ج ‌1، ص 631.

 منبع : اسلام کوئست

یکی از شرایط امام جماعت، عدالت است، اگر امام جماعت را نشناسیم، آیا اقتدا به وی صحیح است؟

یکی از شرایط امام جماعت، عدالت است، اگر امام جماعت را نشناسیم، آیا اقتدا به وی صحیح است؟

پرسش

سلام, یکی ازشرایط امام جماعت عدالت است. وقتی امام جماعتی را نمی‌شناسیم و دو نفر دیگر که ایشان را بشناسند وجود نداشته باشند، چه کنیم؟ آیا همین که امام جماعت روحانی بوده و افراد پشت سرش ظاهر الصلاح باشند کافیست؟ اگر کسی با این شرایط اقتدا کند نمازش صحیح است یا باید قضا کند؟

پاسخ اجمالی

طبق نظر اکثر مراجع، برای احراز عدالت امام جماعت، حسن ظاهر که یکی از مصادیق آن اقتدای افراد مورد اعتماد به او است، کافی است.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

اگر عدالت او نزد مأموم به هر طریقی ثابت باشد، (برای احراز عدالت، حسن ظاهر، کافی است) اقتدا به او جایز و نماز جماعت صحیح است.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

اگر احتمال می‌دهید که عادل باشد می‌توانید رجاء اقتدا کنید. چنانچه بعد از نماز، به طریقی اطمینان به عدالت حاصل شد ولو با حسن ظاهر که از دیگران که با وی معاشرت دارند بپرسند و ایشان بگویند از وی خلاف شرعی سراغ نداریم، به آن نماز اکتفا می‌شود والّا نماز خوانده شده باید اعاده شود.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

چنانچه از اقتدای افراد ظاهرالصلاح اطمینان به عدالت پیدا کند کافی است.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در صورتی که جمعی از افراد ظاهر الصلاح به او اقتدا کرده‌اند، کافی است.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

یا باید مکلف خودش اطمینان به عدالت امام داشته باشد و یا این‌که از اقتدای عده‌ای از مومنین اطمینان به عدالت امام برایش پیدا شود در غیر اینصورت اگر عدالت امام محرز نباشد اقتدای به وی صحیح نیست.

 

منبع: اسلام کوئست

سجده های واجب قرآن در کدامیک از آیه های قرآن آمده است؟

سجده های واجب قرآن در کدامیک از آیه های قرآن آمده است؟

در 4 آیه واجب است

1- سوره مبارکه سجده (32) آیه 15

2- سوره مبارکه فصلت  (41) آیه 37

3- سوره مبارکه نجم (53) آیه 62

4- سوره مبارکه علق (96) آیه 19

 

  • بیشتر بدانیم

- در قرآن کریم 15 موضع (جایگاه)، آیه ی سجده وجود دارد که 4 مورد واجب و بقیه مستحب است.

نکته: در اهل سنت؛ مذهب حنفی سجده در همه 15 مورد را واجب و در مذهب شافعی همه آنها را مستحب موکد می دانند


آرشیو
مشاهده آرشیو صفحه